«هدیه تهرانی» بازیگر سینمای ایران، قرار است از 17 آذرماه سال جاری نمایشگاه عکس و ویدئوآرت در خانه هنرمندان ایران برپا کند.علاقه مندی سینماگران ایران به عکس و برپایی نمایشگاه های متعدد موضوع جدیدی نیست و چه بسا سینماگران موفقی چون عباس کیارستمی و ناصر تقوایی که پیش از فیلمساز شدنشان، عکاس بوده اند و در هر دو عرصه به توفیقات بزرگی دست یافته اند و عکس هایشان مخاطبان وعلاقه مندان بسیاری دارد.
اما در این بین به تازگی هنرپیشه های ایران نیز به این موضوع علاقه نشان داده اند.
درست از زمان برگزاری نخستین اکسپوی عکس ایران که از سوی فرهنگستان هنر در مؤسسه فرهنگی و هنری صبا برگزار شد، عکسهای این هنرپیشه ها از جمله رضا کیانیان و نیکی کریمی نیز برای نخستین بار در میان عکسهای پیشکسوتان عرصه عکاسی ایران به دیوار آویخته شد. این موضوع به کام برخی از عکاسان قدیمی و پیشکسوت ایران خوش نیامد به خصوص که قیمت آثار آنها بسیار بیشتر از عکاسانی قیمت گذاری شده بود که سالها در این زمینه فعالیت کرده بودند.
این میهمانان ناخوانده به استفاده از شهرت سینماییشان در عرصه عکاسی ایران و فروش چندین میلیونی عکسهایشان متهم شدند. عکسهایی که از نظر عکاسان قدیمی و صاحبنظر درخور این قیمتگذاریها نبود.
اعضاي كامروز نيز براي بازديد از اين نمايشگاه روز سه شنبه يا چهارشنبه ساعت 17 در خانه ي هنرمندان حضور به هم خواهند رسانيد .
به پیشنهاد آقای رامتین( يكي از اعضاي كامروز) ، متن زیر که در بروشور این نمایشگاه هدیه تهرانی با نام "آبان گان" آمده به این پست افزوده شد :
اين مجموعه ادعايي نيست در عكاسي، تنها قطره شوري است هديه از دل دريا، ريخته در چشماني حيران و آويخته در قاب هايي است كه تصويرگرش همان است كه از نطفه تا ابد حضورش بناي رشد، جريانش تغيير مداوم و آثارش شاهكار هنر زمين است.
مرتبه اش اول آمد... شايد "الف" نيز كلاهي از دريا بر سر آورد تا سرآغاز سخن ناميديمش "آب" كه پاك مي شويد سرنوشت و سرشت را، چه در زيستن هم در مرگ.
هزار سخن است در وصفش، اما جراتي نيافتم در بيان نقش اين گوهر باروري ناميراي هستي. آنچه تمام است خود گفته كامل ... تا بدين روز كسي بر اين زلالي بي رنگ و گوارايي بي طعم نقشي نزد ... اين به تمامي بوي پاكي.
گردش پيچيده اش در روان ما نمي گنجد و به هر جايي و مكاني خوش نقشي زده است به خط خلاق خلقت
"چنين ؛ آب"آبان گان تلاشي نيست در تفسير رمز بي مرز آب
بستن اين آب روان در هر قابي، سودي است در بحر خويشتن كه آن نيز نهري است كوچك، براي پاك كردن خون هاي ريخته بر اين خاك و آبي كردن آتش دل مادران اين سرزمين
دعوتم را به ديدار آبان گان بپذيريد...
عذرم را نيز، كه در توانم نبود محدود كردن تعداد اين تصاوير در قاب نمايشگاه عكسي كه به رسم محدوديت ذهن ما، مي بايست اندك تا به ارزش درآيد.
اما آنچه نامحدود است تنها در محيط اين نمايشگاه محدوديت اختيار كرد.
اگر چشمي در اضداد رنگ و فرم خسته شد، مشكل در وضع و قرار نگاه ماست. من هم خسته ام و خسته شده ام از اين حواس و اين محدوده...
به هر حال هرچه بر سر من آمد، اندكي را به شما تحميل كردم.
به قول لائوتسه:همه چيز مدام در حال رشد و تغيير است...
